İstanbul Tarihi Yarımada Yönetim Planı’nın temel ilkeleri, çağdaş koruma ilkeleri ve politikaları çerçevesinde geliştirilmiştir. Belirlenen ilke ve politikaları, Alan’a özgünlüğünü veren değerler, özellikler ve sahip olduğu potansiyeller ve sorunlarla ilgili yapılan çalışmalar ve katılımlı konferansta kabul edilen ilkeler yönlendirmiştir. Buna göre Yönetim Planı’nın ana ilkeleri;
Kültürel Miras’a yönelik planlama ilke ve politikaları;
• Kültür mirasını geleceğe aktarmak için; ekolojik, ekonomik, sosyal, kültürel, toplumsal ve mekansal sürdürülebilirliğin ve gelişimin sağlanması,
• Kültür mirasının özgünlüğünün korunması ve kentsel yaşam?çevre kalitesinin yükseltilmesine katkıda bulunması,
• Kültürel mirasın toplumsal yaşamda yer almasının sağlanması (konut turizm işlevleri arasında denge),
• Alan’da çalışanların ve ikametlerinin özendirilmesi,
• Alan’da geleneksel üretim yöntemlerinin ve el sanatlarının sürdürülmesi,
• Dünya Miras Alanları içinde taşıt trafiğinin sınırlandırılması, yayalaştırma yapılması ve lastik tekerlekli ulaşım araçlarının Alan’dan uzaklaştırılması ve temiz enerjili ulaşımın sağlanması,
• “Su kenti” kimliğinin öne çıkarılması. Koruma ve Kullanma’ya yönelik planlama ilke ve politikaları;
•Tarihi Yarımada’nın koruma çalışmalarında mekansal bir bütün olarak ele alınması,
•Somut ve somut olmayan kültürel değerlerin (fiziksel yapılar ve barındırdıkları yaşam değerleri), ulusal ve uluslararası mevzuata uygun sürdürülebilir koruma ve kullanımının sağlanması (Siluet, mahalle yaşantısı, geleneksel üretim, ulaşım),
• “Koruma” konusunda farkındalığın artırılması,
• Tarihi Yarımada’da kullanılan “inşaat malzemelerinin” Alan’a özgün bir biçimde geliştirilmesi,
• Sağlık ve güvenlik koşullarının sağlanmasıdır. Planlama ve Katılım’a yönelik planlama ilke ve politikaları;
• Şeffaf, açık ve katılımcı planlama yapılması,
• Planlama çalışmalarında aşırı yükleme getirmeyen işlevlerin seçilmesi,
• Taşıma kapasitesini gözeterek kültür turizminin teşvik edilmesi,
• Planlama kararlarına ve öngörülen sürelere sadık kalınması,
• Yönetim planının sürekliliğini sağlayacak hukuki altyapının sağlanması,
• Planlamanın evrensel değerdeki hukuk normlarında insanların barınma, yaşam ve mülkiyet haklarına saygılı olunması,
• Koruma ve geliştirme süreçlerinde Alan’la ilgili tüm paydaşlar arası ve kurumlar arası eşgüdüm, iletişim ve sürekli katılımın sağlanması (Yetki ve sorumluluk sahibi kurumlar, kuruluşlar, uzman STK’lar ve meslek odaları, özel sektör, sivil toplum) ve kamu ile sorumluluk paylaşımı,
• Kullanıcıların (çalışanlar, ziyaretçiler, öğrenciler) ve sakinlerin katılımının sağlanması,
• Toplumsal bilinçlendirme programlarının geliştirilmesidir.
